Δημήτρης Κουμποτής: "Ο Κυπελλούχος Πρόεδρος"

Λάτρης των αγώνων ο Δημήτρης Κουμποτής απολαμβάνει την συμμετοχή συνδυάζοντας παράλληλα επιτυχίες, ενώ δεν σταματά να προσφέρει στο σπορ, όντας παλαιότερα και πρόεδρος του Α.Ο.Θ.

Είναι αποτελεσματικός, συγκεντρωτικός, μεθοδικός αλλά με αφοπλιστικό χαμόγελο και πρότυπη ηρεμία. Υπήρξε πρόεδρος του Α.Ο.Θ. την περίοδο 2010-2012 και «στέφθηκε» δις κυπελλούχος το 2015. Τον συναντήσαμε στο Κέντρο Διάδοσης Επιστημών & Μουσείο Τεχνολογίας Noesis, όπου μας μίλησε για την επίπονη αγωνιστική χρονιά 2015, την δύσκολη 3ετία πίσω από το τιμόνι του Α.Ο.Θ. και την σχέση που έχει με τους αγώνες αυτοκινήτου.

Μίλησε μας για την πορεία της ομάδας αλλά και για το αγωνιστικό 2015;

Η ομάδα απέδειξε πως μπορεί να πρωταγωνιστήσει αλλά και να διεκδικήσει επάξια Πανελλήνιους τίτλους, στις κατηγορίες όπου αγωνίζεται το Peugeot 106 S16. Κατακτήσαμε το 2007 το Πανελλήνιο Κύπελλο Ασφάλτου στην κατηγορία Α6, η οποία ήταν η πολυπληθέστερη εκείνη την χρονιά. Την ίδια χρονιά κατακτήθηκε και 1η θέση στο 15ο Μακεδονικό Κύπελλο Σ.Ο.Α.Α.Β.Ε. καθώς και η 2η θέση στο Κύπελλο. Βορείου Ελλάδος.

Η πλήρης εμπλοκή το 2013 έφερε απευθείας την 1η θέση στην Α6 και την 2η θέση στην F2 του Κυπέλλου Βορείου Ελλάδος. Το 2014 τολμήσαμε και πραγματοποίησε το όνειρο ζωής που δεν ήταν άλλο από μια συμμετοχή στον αγώνα των θεών, το Ράλλυ Ακρόπολις. Το 2015 ήταν δύσκολο αλλά πετυχημένο καθώς ακολουθήσαμε και πρωτεύσαμε σε δύο θεσμούς. Δώσαμε 11 μάχες, έξι για το Πανελλήνιο Ασφάλτου και πέντε για το Βορείου Ελλάδος, κατακτώντας τις πρώτες θέσεις στην κατηγορία F2 και την Κλάση Α6 του Πανελληνίου Κυπέλλου Ασφάλτου και τις πρώτες θέσεις στην γενική, την κατηγορία F2 και την κλάση Α6 στο Κύπελλο Βορείου Ελλάδος. Αυτή η επιτυχία ανήκει στην ομάδα, δηλαδή στους συνοδηγούς Σάββα Μαυτροματίδη, Δημήτρη Αμαξόπουλο, Σωτήρη Καπάρα, τον αρχιμηχανικό Χρήστο Κωνσταντίνου και τον βοηθό του Άκη Γαλάνη. Η χαρά είναι προφανώς μεγάλη, με λυπεί όμως το γεγονός πως οι τίτλοι κερδήθηκαν από έναν 55χρονο με ένα αγωνιστικό 20ετίας, ενώ θα έπρεπε να κατακτηθούν από έναν φιλόδοξο 25χρονο με ένα σύγχρονο αγωνιστικό.

Ως πρόεδρος μια διοργανώτριας λέσχης υπήρξαν στιγμές κατά τις οποίες αντιλήφθηκες πως ως αγωνιζόμενος είχες λανθασμένη εικόνα; Αν ναι ποιές ήταν αυτές οι στιγμές;

Ναι. Ανακάλυψα πως αυτά που γνωρίζουμε τα πληρώματα σε ότι αφορά την διοργάνωση των αγώνων είναι ένα πάρα πολύ μικρό κομμάτι του συνόλου. Εξαιτίας αυτού βγάζουμε εύκολα λανθασμένα συμπεράσματα, ενώ κάποιες φορές οι απαιτήσεις μας από την διοργανώτρια λέσχη είναι κάθετες. Τα πράγματα όμως δεν είναι άσπρα-μαύρα και αυτό το κατάλαβα μόλις ανέλαβα την προεδρία. Υπάρχει μια δουλειά υποδομής η οποία δεν φαίνεται και την οποία εμείς οι αγωνιζόμενοι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.

Ποιες ήταν οι πρώτες σημαντικές κινήσεις που έκανες μόλις ανέλαβες;

Να εφαρμόσω αυτά που ως αγωνιζόμενος πίστευα πως δεν γινόντουσαν από την πλευρά των λεσχών, δηλαδή το άνοιγμα του σπορ προς το κοινό και την προβολή του. Θυμίζω πως την πρώτη χρονιά δόθηκαν μάχες για να γίνει η εκκίνηση του 43ου Ράλλυ Δ.Ε.Θ. στην πλατεία Αριστοτέλους, για να διεξαχθεί shakedown στην Γαλάτιστα και να γίνει super stage στην πίστα καρτ drive park. Καθιερώσαμε με μεγάλο κόπο και κουτές αντιδράσεις την έννοια του super rally για τους διήμερους αγώνες, διαδικασία που μην ξεχνάτε σήμερα την βρίσκουμε στους κανονισμούς. Έτσι καταφέραμε να παρακολουθήσουν όσο το δυνατόν πιο πολλοί θεατές όσο γίνεται πιο πολύ ώρα τα πληρώματα που συμμετείχαν στον αγώνα. Ταυτόχρονα ξεκίνησε μια σημαντική δουλειά σε ότι αφορά την σχέση του ομίλου με τα Μ.Μ.Ε., η συνεχή λειτουργία του Γραφείο Τύπου και η παραγωγή από επαγγελματίες ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού σποτ. Όλα αυτά σε μια εποχή που ή δεν υπήρχαν καν ή υπήρχαν αλλά σε πολύ μικρό βαθμό.

Πες μας ένα οφθαλμοφανές λάθος που κάνουν πολλές διοργανώτριες λέσχες, ένα λάθος που έκανες και εσύ όταν ανέλαβες;

Ένα οφθαλμοφανές λάθος αλλά και η μεγαλύτερη αδυναμία των διοργανωτριών λεσχών είναι η προβολή. Σχεδόν όλοι οι εμπλεκόμενοι στο κομμάτι της προβολής είναι στις πιο πετυχημένες περιπτώσεις απλά άνθρωποι ικανοί. Λείπουν οι επαγγελματίες, λείπουν αυτοί που με γνώση, συνέπεια και επιμονή θα προσπαθήσουν να προωθήσουν το άθλημα στον κόσμο έτσι ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη αξία οι διαφημιζόμενοι.

Αξιοποιήσιμο εργαλείο ή τροχοπέδη το διαδίκτυο σε ότι αφορά τους αγώνες αυτοκινήτου στην Ελλάδα;

Είναι και τα δύο, έχει μειονεκτήματα αλλά κατά βάση είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα. Η ηλεκτρονική πληροφορία δεν είναι απλά γεγονός αλλά η ζωή μας. Η δυνατότητα ενημέρωσης, δεκάδων χιλιάδων φίλων του μηχανοκίνητου αθλητισμού από όλο τον κόσμο, σε καθημερινή βάση είναι ανεκτίμητη.

Αυτός ήταν και ο λόγος που στον Α.Ο.Θ. προσπαθήσαμε και καταφέραμε με προσωπική γνωριμία και χωρίς οικονομική επιβάρυνση, να δημιουργηθεί από κορυφαίο επαγγελματία η νέα ιστοσελίδα του Α.Ο.Θ. Μια ιστοσελίδα η οποία από τον Αύγουστο του 2010 μέχρι σήμερα «μετράει» πάνω από 4.500.000 επισκέψεις. Για μας δεν νοείται πλέον η διεξαγωγή μιας εκδήλωσης ή ενός αγώνα χωρίς την συνδρομή της ιστοσελίδας μας, για αυτό και δεν καταλαβαίνω πως υπάρχουν ακόμα λέσχες για τις οποίες η πληροφόρηση αρχίζει και τελειώνει με μια ανάρτηση σε ένα κοινωνικό δίκτυο.

Έξι χρόνια οικονομικής κρίσης, η οποία «χτύπησε» από την πρώτη στιγμή το αυτοκίνητο και τους αγώνες αυτοκινήτου. Πως είδες να εξελίσσεται το άθλημα στα χρόνια της κρίσης;

Ακολούθησε πρακτικά την φθίνουσα οικονομία της Ελλάδας. Την περίοδο 1980-1995 δεν υπήρχαν πολλά χρήματα αλλά υπήρχε ανάπτυξη οπότε γινόντουσαν κάποιες επενδύσεις στο σπορ. Το 1995-2010 ήταν χρυσή εποχή, υπήρχαν χρήματα, ανάπτυξη, καλά αγωνιστικά και αντιπροσωπείες που βοηθούσαν το άθλημα. Όταν από το 2010 και μετά οι πωλήσεις έπεσαν στο 1/3, βούλιαξαν οι πάντες σε αυτόν τον κλάδο και μηδενίστηκαν οι όποιες επενδύσεις στους αγώνες αυτοκινήτου. Έτσι επιστρέφουμε στην εποχή όπου μπορούσαν να αγωνιστούν οι έχοντες. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι τότε οι αγωνιζόμενοι θεωρούνταν ήρωες ενώ σήμερα βιώνουν ίσως μια μορφή κατακραυγής καθώς «σπαταλούν» χρήματα σε μια φτωχοποιημένη κοινωνία.

Πιστεύεις πως οι αγώνες αυτοκινήτου έχασαν την αίγλη τους; Αν ναι ποιες είναι οι αιτίες και ποιοι οι τρόποι ανάκτησης;

Πιστεύω πως οι αγώνες αυτοκινήτου βιώνουν την μεγαλύτερη κρίση όλων των εποχών κυρίως λόγω της οικονομικής απραγίας αλλά όχι μόνο. Βλέπουμε ανθρώπους οι οποίοι ζουν από το σπορ να το «θάβουν». Δημοσιογράφοι αλλά και άνθρωποι που εκθέτουν την άποψή τους σε μεγάλα Μ.Μ.Ε. προβάλλουν μια κυρίως αρνητική εικόνα του σπορ αντί να υποστηρίζουν και να εκθέτουν τις καλές και όμορφες στιγμές του. Ως λαός είμαστε σε μεγάλο βαθμό γκρινιάρηδες, αυτή η γκρίνια υπάρχει και στον χώρο μας. Η ανάκτηση της αίγλης μπορεί να γίνει εφόσον εκλείψουν τέτοιου είδους συμπεριφορές, δομηθούν και εφαρμοστούν ξεκάθαρες βάσεις και τέλος δοθεί στόχευση στην θετική προβολή του σπορ. Τότε ναι, συν το χρόνο θα λάμψουν και πάλι οι αγώνες αυτοκινήτου.

Αν έγιναν λάθη που αφορούν στο άθλημα αυτά ήταν λίγα άλλα μεγάλα ή πολλά αλλά μικρά;

Είναι πολλές καθημερινές ιστορίες φρίκης. Είναι ένας κανονισμός που άλλαξε ή που δεν τηρήθηκε ή μια ερμηνεία ενός κανονισμού που έθιγε κάποιους και ευνοούσε κάποιους άλλους. Είναι μια κουβέντα που ειπώθηκε, μια έλλειψη που διαπιστώθηκε Όλα αυτά και άλλα πολλά μικρά, έγιναν τροχοπέδη στην σωστή εξέλιξη του σπορ.

Οι θεατές είναι είδος υπό εξαφάνιση. Ειδικές διαδρομές με παραδοσιακά πολλούς θεατές κοντά σε πόλεις (π.χ. Βέροια, ε.δ. Πολυδένδρι) το 2015 είχαν ελάχιστους θεατές. Πως το εισέπραξες ως αγωνιζόμενος και ποιες πιστεύεις πως είναι οι γενετήριες αιτίες αυτής της αποχής;

Υπάρχουν μια σειρά από πράγματα που πρέπει να ρυθμιστούν. Για παράδειγμα η υποχρέωση του διοργανωτή να κλείνει την είσοδο στους θεατές 90 λεπτά πριν το 1ο πέρασμα είναι αποτρεπτικό για τον μέσο θεατή να ανέβει στο βουνό. Το 2λεπτο ανάμεσα στα αγωνιστικά είναι το λιγότερο κουραστικό, ειδικά όταν οι συμμετοχές είναι λίγες. Προφανώς προέχει η ασφάλεια αλλά αν συζητάμε μόνο για αυτήν στο τέλος θα κάνουμε πάρα πολύ ωραίους αλλά αποστειρωμένους αγώνες.

Ήταν αναγκαία η δημιουργία Ομοσπονδίας; Υπάρχει κάτι που σε προβληματίζει στην λειτουργία της;

Μέχρι πρόσφατα το σπορ διοικείτο από την ΕΛΠΑ η οποία είχε την δομή της, την οργάνωσή της και την ιεραρχία της, έδινε όμως λογαριασμό μόνο στον εαυτό της και σε κανέναν άλλον. Η δημιουργία ομοσπονδίας ήταν σωστή γιατί πλέον οι λέσχες ψηφίζουν αυτούς που διοικούν το σπορ και αυτοί με την σειρά τους δίνουν λόγο στα μέλη της. Η λειτουργία της ομοσπονδίας με προβληματίζει γενικότερα καθώς δεν έχουμε δει ακόμα τις αναγκαίες και αναμενόμενες αλλαγές. Ίσως όμως να την αδικούμε γιατί είναι ακόμα νωρίς και δεν γίνονται τα πράγματα από την μια ημέρα στην άλλη. Η κατεύθυνση θα πρέπει να είναι καθαροί κανονισμοί, οι οποίοι θα εφαρμόζονται άμεσα και προς πάσα κατεύθυνση, έμφαση στην προβολή του σπορ και την θεσμοθέτηση ή την υποστήριξη ακαδημιών καρτ και αγωνιστικής οδήγησης. Αν δεν φροντίσουμε τώρα για την ανανέωση σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν αγωνιζόμενοι.

Πρόσφατα ανακοινώθηκε από την ΟΜΑΕ το προσωρινό πρόγραμμα αγώνων για το 2016. Πως σου φάνηκε;

Στην σημερινή κατάσταση του σπορ θα την χαρακτήριζα ως μια πολύ ωραία έκθεση ιδεών. Είναι προς την αντίθετη κατεύθυνση, δεν ξεκαθαρίζει αλλά περιπλέκει τα πράγματα ειδικά στο Κύπελλο Ασφάλτου. Στην πράξη, από την στιγμή που δεν υπάρχει βαθμολογικό ενδιαφέρον, θα αποτρέψει τους αγωνιζόμενους μιας περιοχής να αγωνιστούν σε έναν αγώνα άλλης περιοχής. Το αποτέλεσμα θα είναι να μαραζώσουν ακόμα πιο πολύ οι αγώνες της περιφέρειας. Στην περίπτωση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος η απόφαση να μην μετράνε βαθμολογικά οι αγώνες στον τοπικό θεσμό είναι ακατανόητη. Με την ίδια λογική το Ράλλυ Ακρόπολις δεν θα έπρεπε να προσμετρά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα αφού είναι αγώνας του Πανευρωπαϊκού. Αντίθετα, και πολύ σωστά μάλιστα, πριμοδοτείται έτσι ώστε να εμπλουτιστεί και με εγχώριες συμμετοχές. Αν ρωτήσουμε αυτήν την στιγμή 100 αγωνιζομένους που διάβασαν την προκήρυξη τι κατάλαβαν, το πιο πιθανό είναι να πάρουμε 101 διαφορετικές απαντήσεις.

Αν ήσουν ο θεός των αγώνων αυτοκινήτου για μια ημέρα και μπορούσες να κάνεις ότι θέλεις χωρίς αντίλογο τι θα ήταν αυτό;

Θα άλλαζα τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την ζωή και τον ανταγωνισμό, θα έβαζα δηλαδή περισσότερο ρομαντισμό και ευ αγωνίζεσθε στην κουλτούρα μας ως λαός αλλά και ως αγωνιζόμενοι.